29 juli 2010; Vandaag wordt Bas geholpen aan zijn keel-amandelen.
Het is 7:00 in de ochtend en Bas gaat dapper op pad!
Even wachten in de wachtruime 028 van het Medisch Centrum Alkmaar.
Het is bijna zo ver, als eerste omkleden en de pyjama aan.
Pingu de pinguin gaat ook mee.
Alle patienten krijgen een armband met persoonsgegevens erop.
Dan komen de wonderpleisters die de plakplek verdoven.
Hier komt de infuusnaald voor de verdoving.
8:50, Bas is aan de beurt en samen met Ellen maakt hij de korte rit naar de operatiezaal.
De laatste meters, Dave wacht op de gang "Tot zometeen lieverd".
15 minuten later is het klaar, de amandelen zijn eruit en
Bas wordt naar de uitslaapkamer gebracht.
Paracetemol als zetpil en een ijskraag tegen bloeden en zwellen,
toch doet zijn keel erg veel pijn.
Na een paar uur wordt de pijn iets minder en kan Bas een beetje spelen met
de pen, het kleurboek en de stoere tatoos.
Zo af en toe slaan de restanten van de verdoving nog even toe.
Eindelijk mag de kraag af en kan Bas zijn hoofd "normaal" bewegen.
We spelen Mens Erger Je Niet.
De infuusnaald mag er nog niet uit en voelt vervelend en dus "toveren"
we de zielige hand om tot een egel.
Bijna eind van de middag, we mogen zometeen weg en dus mag
die nare naald er eindelijk uit.
De keel is nog pijnlijk dus snel naar de auto en naar huis.
Thuis wachten nog wat cadeaus voor de stoere jongen.
Lego Star Wars, precies wat Bas graag wilde hebben.
Oma van der Waa heeft een kaart gestuurd en die kwam precies op tijd in de bus.